دختر کوچولوی ما

نی نی قشنگم امروز ۲۰ دی ۱۳۸۹ رفتیم سونوگرافی تا صدای قلب کوچولوتو بشنویم و سنتو بفهمیم. دل تو دلمون نبود تا اینکه دکتر صدای قلبتو برامون بلند کرد. انگار صدای قلبت تو  همه دنیا طنین انداز شده بود ما از خوشحالی میخندیدیم و لذت میبردیم. سنت هم ۷ هفته و ۴ روز بود. آخی عزیز دل مامانی تو هنوز خیلی کوچیکی ولی دوست دارم زوده زود بزرگ بشی بیای تو بغلم. 

یکی یدونه مامان و بابا، امروز بالاخره شنبه ٤ دی سال ٨٩ هم از راه رسید و من و بابایی مشتاق به دنبال خبری از وجود تو. البته بابایی صبح رفت سرکار ولی من امروزو به خودم مرخصی دادم تا سر موقع به وقتی که آزمایشگاه بهم گفته بود برسم دلم نمیخواست خودمو و تو رو بیشتر از این منتظر بزارم. میدونستم که تو هم مثل ما مشتاقی که به مامان و بابات بگی که تو هم هستی و تو لحظه های زندگی شریکمون شدی. ساعت ۱ باید میرفتم آزمایشگاه، ولی دل تو دلم نبود، اصلاً خواب به چشمم نمیومد، از صبح زود بلند شدم و خودمو با کارای خونه سرگرم کردم عزیز دلم. تا اینکه ساعت نزدیکای ۱ شد، حاضر شدم و به طرف آزمایشگاه رفتم. وقتی رفتم جوابو گرفتم انقدر هل بودم که از محتواش چیزی دست...

نی نی قشنگم شب یلدای امسال برام با شب یلداهای دیگه فرق داشت مامانی. با اینکه من و بابات هنوز از جمع سه نفریمون خبر نداشتیم ولی با اومدنت یه چیزایی رو تو وجودم احساس میکردم.  مثل همیشه نبودم و همش دوست داشتم یه گوشه ایی واسه خودم آروم بشینم و هیچ کاری نکنم ولی بابایی برای امشب مهمون دعوت کرده بود و قرار بود مامان نسرین و عمه هات بیان خونمون. ولی من وقتی رسیدم خونه طبق چند روز گذشته باز هم حس انجام هیچ کاریو نداشتم و همه زحمتای شب یلدا افتاد گردن بابایی و من و تو فقط استراحت کردیم.  بابایی رفته بود خرید آجیل شب یلدا و طبق معمول چون میدونست من باسلق خیلی دوست دارم برام یه عالمه باسلق خریده بود ولی بر خلاف همیشه اونا همشون موند رو دستش...